Geld
Er wordt de komende jaren een schuldafbouw voorzien van 35 Mio. Dit lijkt mooi. Maar de effectieve kosten de budgetten ruimschoots overschrijden is schering en inslag. Dit merkten we bij tal van projecten. Het Administratief Centrum (nieuw gemeentehuis) begon met een aanbesteding van 31 Mio en we zitten nu al boven de 47 Mio. De meerkost is absoluut niet alleen te wijten aan de bouw van het politiekantoor. Ook bij de school in Kallo, het GTI en Cultureel Centrum Ermenrike zijn de kosten beduidend hoger dan de ramingen. Horecapunt Liefkenshoek is gestart met kostenraming van 500 000 euro. Nu zitten we al aan 1,8 mijoen! Voor wie en voor is dat allemaal nodig? Worden onze bewoners daar beter van?
We merken weinig nieuwe inzichten en we zien enkel meer van hetzelfde. Géén andere visie en weinig affiniteit met wat er bij de bevolking leeft. De gemeente Beveren soms meer een immokantoor dat aan de lopende band koopt en verkoopt. Hoe groter en hoe meer, hoe liever…
Dorpen moeten dorpen blijven
Wij vinden dat er dringend nood is aan een ommekeer. De mensen in Beveren hebben recht op een kwaliteitsvolle omgeving, aan voldoende open ruimte in hun onmiddellijke omgeving, aan verkeersstromen die afnemen ipv toenemen. Dit komt er niet door alles in hoog tempo vol te bouwen.
Dorpen moeten dorpen blijven. Kleinstedelijk gebied is geen grootstedelijk gebied. Nog eens meer dan 100 appartementen erbij op het Gravenplein in Beveren is geen verbetering voor het centrum.
We verheugen ons over het feit dat er een beeldkwaliteitsplan zal worden opgemaakt voor de verschillende gemeenten. Maar beeldkwaliteit is iets anders dan eenvormigheid voor verlichting of straatmeubilair. Bomen, gebruikte materialen, inrichting moet niet persé overal hetzelfde zijn. Een copy/paste zorgt enkel voor eenheidsworst. Dat lijkt ons weinig extra-levenskwaliteit op te leveren. Het getuigt ook van weinig respect naar de deelgemeenten toe die allemaal een eigen identiteit hebben. We moeten niet van elk dorpscentrum een klein ‘Gravenplein’ willen maken.
Respect voort het verleden
Oude gemeentehuizen en andere gebouwen systematisch van de hand doen klinkt modern en rationeel. Een masterplan, alles centraliseren, alle diensten onder hetzelfde dak. Maar daardoor verliest de gemeente veel van zijn charme. De kern wordt beperkt en karakterloos. De herkenbaarheid verdwijnt. Bespaar ons kopieën van de Warande of het Gravenplein in onze deelgemeenten. Wij gaan niet akkoord met de verkoop van de gemeentehuizen van Vrasene, Kallo en Kieldrecht.
Renoveren kost inderdaad ook geld. Maar het getuigt wel van respect voor het verleden van onze gemeenten. Het is bovendien een investering die meer waarde heeft voor de volgende generaties dan de karakterloze betonnen dozen die – hoelang – mee gaan? Waarom wordt er bij de talrijke studies die Beveren laat uitvoeren nooit gekeken naar duurzame renovatie ipv veel duurdere prestigieuze nieuwbouw?
We zijn blij om te lezen dat de gemeente Beveren wil inzetten op het behoud van open ruimte en landbouwgebieden. We zijn blij dat er een einde komt aan de onnodige verwoesting van funerair erfgoed. We zijn blij dat er stimulansen komen voor wie renoveert in een erfgoedwoning ook al staat die niet op de inventaris.
Maar wat betekent dat concreet?! Zonder brede informatie naar de bevolking toe blijven deze mooie initiatieven dode letter. Ga mensen inzake funerair en bouwkundig erfgoed ook actief informeren. En geef als gemeentebestuur zelf het goede voorbeeld: geen euro willen spenderen aan de beschermde klompenmakersschuur in de P. Steenssensstraat of niets doen aan de verwaarlozing van dwarsschuur in de Oud Arenberg in Kieldrecht… Dat stimuleert natuurlijk niet.
Positief
Is er dan niets positiefs te melden?
Het invoeren van een aankoopbon die geldt voor alle deelgemeenten van Beveren ipv enkel voor het centrum; de organisatie van een streekproductenmarkt voor de promotie van lokale producten… dat kunnen we toejuichen. Het aangekondigd actieplan voor sluikstorten: prima. We wachten in spanning af tot dit wordt voorgesteld.
Doel
Tenslotte is er ook nog onze deelgemeente Doel: voorbije jaren werd herhaaldelijk aangekondigd dat het college een toekomstplan ging opmaken voor Doel. Die intentie werd even veel keren ingeslikt. En tot de dag van vandaag gebeurt er niets. Zelfs het klooster waarvoor de gemeente rechtstreeks verantwoordelijk is, blijft er als een ruïne bijstaan. Doel is nog altijd een deelgemeente van Beveren, het is – zonder dat daar enige inspanning voor moet geleverd worden – dé toeristische hotspot van het Waasland.
Prosperpolder
Het lijkt ons in deze zin ook voorbarig om plannen te gaan uitwerken voor Prosperpolder als ‘onthaalpoort’ voor het grenspark Groot-Saeftinghe als men geen idee heeft welke rol Doel daarin kan spelen. Of gaan we echt al die bezoekers met de auto en de bus via het dorp van Kieldrecht en over de smalle polderbaantjes naar Prosperpolder leiden? Terwijl we in deelgemeente Doel alle ruimte voor handen hebben om dat deskundig te organiseren.
Het is aan het gemeentebestuur om te bewijzen dat wat we te horen krijgen niet louter voor het behang is en dat er rekening gehouden wordt met onze bezorgdheden.
Raad Maatschappelijk Welzijn
Op sociaal gebied zien we verschillende voorstellen die een grote verbetering zullen zijn voor behoeftigen, voor senioren en voor mensen in armoede.
Beveren 2020 is al sedert 2018 vragende partij om in het REMI-systeem te stappen. We zijn blij dat dit eindelijk overwogen wordt en hopen dat er snel gevolg wordt aan gegeven.
We zijn tevreden dat er in de toekomst een psychologe voorzien wordt om te voorzien in eerste lijnhulp en een extra medewerker voor schuldhulpverlening.
Toch blijven we aandringen om vrijwilligers een opleiding te geven als budgetcoach. Mensen die hulp en begeleiding willen aanvaarden, kunnen behoed worden om in schulden terecht te komen. Wettelijk is er geen enkel bezwaar om vrijwilligers mensen financieel te laten begeleiden.
Een ander punt waarin Beveren nog steeds anders wil doen dan de andere participerende gemeenten in het zorgpunt is de onderhoudsplicht.
Zorgplicht van kinderen tav ouders zorgt in veel gevallen voor problemen binnen de relatie ouder-kind.
Het welbevinden en welzijn van de ouder komt hierdoor in gevaar. Ouderen die zelf financieel niet in staat zijn om een verblijf in een WZC te financieren, ontzeggen zichzelf hierdoor de zorg die ze nodig hebben omdat ze niet ten laste willen zijn van hun kinderen. Zij hebben daarover een groot schuldgevoel.
Psychologisch is het ook niet evident om te weten dat je voor je verzorging financieel afhankelijk bent van je kinderen terwijl je tijdens je leven ook je bijdrage aan de maatschappij hebt gedaan. Als je dan ziet dat het voor de hele gemeente Beveren over slechts 46 personen gaat voor een totaal bedrag van 37.715 euro vind ik het onbegrijpelijk dat men dit op zijn geweten wil hebben.
Een punt zonder grote financiële impact dat dringend herbekeken zou moeten worden.